Z podróży • Notatki na marginesach

On 16 października 2017

Za polski biegun zimna powszechnie uważa się okolice Suwałk. Nic w tym dziwnego. Oglądając mapy pogody podczas prognozy bardzo sensownie układa się to w gradient temperatur: od ciepłego Dolnego Śląska (najczęściej), aż do zimnych północno-wschodnich rubieży. Zresztą i północ, i wschód kojarzą nam się nieuchronnie z zimnem, więc tym łatwiej w to uwierzyć.

Rzeczywistość jednak może być trochę inna. Co prawda nie dysponujemy ani wystarczająco długą historią odpowiednich pomiarów, ani ścisłą definicją bieguna zimna. Można jednak z dużą pewnością twierdzić, że ów biegun leży (przynajmniej ze względu na średnią roczną temperaturę) właśnie na ciepłym Dolnym Śląsku. Dokładniej: na Hali Izerskiej, w zachodniej części polskich Sudetów, niedaleko Świeradowa-Zdroju. Tutaj właśnie usadowiła się rozległa polana, otoczona ze wszystkich stron lasami oraz grzbietami górskimi. Takie specyficzne ukształtowanie terenu jest decydujące dla panującego tu klimatu. W efekcie temperatury w lipcu potrafią spaść do -5 stopni, a w zimie nawet poniżej -36. Stacja meteorologiczna działa tu jednak dopiero od 1995 roku, dlatego to pomiary w Siedlcach czy Tarnowie sprzed kilkudziesięciu lat wciąż uznawane są za rekordowo niskie. Pamiętajmy jednak, że ostatnie zimy należały do raczej cieplejszych.

Ziemia Pirsna i kurhany

On 10 maja 2017

In Historia, Z podróży

W długi weekend majowy postanowiliśmy wybrać się na Kaszuby. Ponieważ wyjazd organizowany był trochę na ostatnią chwilę, więc dobór konkretnego miejsca był cokolwiek losowy. Ostatecznie padło na Gołubie w gminie Stężyca. Plan był prosty: odpocząć od miasta, pospacerować po lasach i nad jeziorami. I choć gospodarz domu w którym nocowaliśmy bardzo się dziwił, że przybyliśmy bez samochodu, bo co tu zwiedzać na piechotę, nie narzekaliśmy na brak wycieczkowych celów.

Pierwszego dnia padło na te najbliższe. Raptem kilkaset metrów od noclegu znajdowała się grupa dwóch niewielkich jezior. Nad jednym z nich, o nazwie Zamkowisko, miały znajdować się pozostałości średniowiecznego grodziska. I choć koniec końców zamiast nich zastaliśmy jedynie pamiątkowy współczesny głaz oraz tablicę informacyjną, historia okazała się całkiem ciekawa.

W półpustyni i w skalnym mieście

On 4 października 2016

Ta część wycieczki wydaje się z perspektywy czasu trochę oderwana od reszty. Długie przejazdy busem, surowa przyroda i tylko nieliczne małe miejscowości – tak zapamiętałem rozdział, w którym odwiedziliśmy dwa skalne miasta, dwie twierdze i prawdziwą półpustynię.

Batumi

On 27 września 2016

Batumi, ech Batumi… Na początek, by uciąć wszystkie dyskusje, warto zaznaczyć, że żadnych pól herbacianych już prawie nie ma. A skoro mamy to już za sobą…

Na Drodze Wojennej

On 31 sierpnia 2016

Gruzińska Droga Wojenna – to brzmi dumnie. A może groźnie? W kazdym razie nie jest tym, co można myśleć, kiedy się o niej usłyszy. Nazwa, która brzmieć mogłaby bardziej jak „Gruzińska Droga Wojskowa”, oznacza po prostu szlak, którym przez wysokie grzbiety Kaukazu można było przeprowadzić armię z lub do Rosji. Jest jedną z trzech takich dróg, obok Osetyjskiej i Suchumskiej.

Dla nas jednak Droga Wojenna była zwyczajną trasą krajobrazową, prowadzącą do miasteczka Stepancminda oraz dalej do granicy z Rosją.

Tbilisi

On 23 sierpnia 2016

Nazwa stolicy Gruzji oznacza „ciepłe miejsce” i wzięła się od gorących źródeł siarkowych, bijących w mieście. Nam jednak dość szybko zaczęła kojarzyć się z gorącym powietrzem, stojącym pomiędzy budynkami i odbijającym się od asfaltu. Już kiedy wychodziliśmy z lotniska – a właśnie zaczynało świtać, więc pora doby była najzimniejsza – uderzyła nas temperatura około 27 stopni. Później tego samego dnia doszła do 39, co jednak nie przeszkodziło w wycieczce po najbardziej charakterystycznych puntach Tbilisi.

Gruzja w odcinkach

On 22 sierpnia 2016